جراحی های چاقی (Bariatric surgery) شامل طیف مختلفی از عمل های جراحی بوده که برروی افراد چاق و بمنظور کاهش وزن و لاغر کردن آنها انجام می شود. برای رسیدن به هدف جراحی، یعنی لاغر کردن فرد از روش های مختلفی شامل حلقه معده، برداشتن بخشی از معده (اسلیو معده) و یا روش بایپس معده (gastric bypass surgery) استفاده می شود. تحقیقات بلندمدت نشان داده اند که این جراحی ها کاهش وزنی چشم گیر، بهبود از دیابت، بهبود در مشکلات قلبی و عروقی و کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و کاهش مرگ و میر بهمراه دارند.
عمل جراحی چاقی تأثیر مناسب بر بیماریهای قلبی، دیابت و پوکی استخوان دارد. عمل جراحی چاقی خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را به میزان قابل ملاحظهای کاهش میدهد. این تأثیر از طریق تنظیم سه پروتئین مؤثر در بیماریهای قلبی به نام لیپوپروتئینآ، هموسیستئین و پروتئین ارتجاعی اعمال میشود. پزشکان میزان این پروتئین و سطح کلسترول ۳۷۱ بیمار را قبل و بعد از جراحی اندازهگیری نموده و ملاحظه کردند که پس از عمل، تعادل در تمام این پروتئینها ایجاد میشود و تمام این پروتئینها به میزان نرمال باز میگردند.
انستیتوی سلامتی آمریکا این جراحی ها را فقط برای افراد با BMI بالاتر از ۴۰ و یا افراد با BMI بالای ۳۵ که دچار بیماری هایی جدی، در نتیجه چاقیشان شده اند، توصیه می کند. بااینحال تحقیقات نشان می دهند که این جراحی ها ممکن است برای افراد با شاخص توده بدنی (BMI) پایین تر یعنی ۳۵ تا ۴۰ که مشکلی ندارند و یا ۳۰ تا ۳۵ که مشکلی جدی دارند نیز مفید باشد. بعضی از گروهها و افرادیکه می توانند کاندیدای جراحی های درمان چاقی می باشند، شامل:
*افراد بزرگسال چاق (BMI بالای ۳۰) که دچار بیماری های مربوط به اضافه وزن همچون دیابت نوع ۲ هستند.
*افرادیکه از خطرات و فواید جراحی های چاقی آگاه اند.
*افرادیکه آماده تنظیم غذای خود و ریتم غذایی مناسب بعد از جراحی هستند.
*افرادیکه مصمم به تغییر در سبک زندگی برای لاغر ماندن، هستند.
عموما جراحی های چاقی برای نوجوانان استفاده نمی شود، مگر اینکه فرد شدیدا چاق بوده
(BMI بالای ۳۵) و دچار بیماری های مرتبط با چاقی باشد.