چه آنتیبیوتیکهایی برای زنان باردار جهت تجویز در دوران بارداری، ایمن و چه مواردی غیرایمن است؟ محققان کانادایی با انجام بررسیهایی سعی داشتند تا به این سوالهای مهم، پاسخهای سرراستی دهند. این گزارش که در British Journal of Clinical Pharmacology منتشر شده، حاکی از آن است که مواجهه جنین در رحم مادر با کلیندامایسین، داکسیسیکلین، کینولونها، ماکرولیدها، و فنوکسیمتیل پنیسیلین، بهنظر میرسد با مالفورماسیونهای مرتبط با ارگان ارتباط دارند. این دسته از آنتیبیوتیکها میتوانند خطر سقط جنین را نیز افزایش دهند.
از سوی دیگر، محققان در این گزارش مدعی شدند که، آموکسیسیلین، سفالوسپورینها، و نیتروفورانتوئین با مالفورماسیونهای ماژور مادرزادی در ارتباط نبوده است. همچنین این آنتیبیوتیکها با افزایش خطر از دست رفتن بارداری و سقط در مادران باردار همراه نبوده است. برای این تحقیق، محققان دادههای ۱۳۹ هزار و ۹۳۸ تولد زنده را در کبک، کانادا، در فاصله سالهای ۱۹۹۸ و ۲۰۰۸، آنالیز کرده و به دنبال آن، زنان را طی ۱۲ ماه، قبل از و در حین بارداری پیگیری کردند. مواجهه با آنتیبیوتیکها، در تریمستر اول ارزیابی و مالفورماسیونهای ماژور مادرزادی در طول سال اول زندگی نوزاد شناسایی شدند.
نتایج تعدیل شده حاکی از آن بودند که مواجهه جنین با کلیندامایسین در رحم مادر، با افزایش خطر مالفورماسیونهای ماژور مادرزادی (نسبت شانس تعدیل شده: ۳۴/۱)، مالفورماسیونهای سیستم عضلانیاسکلتی (نسبت شانس تعدیل شده: ۶۷/۱) و نقص دیواره بطنی / دهلیزی نسبت شانس تعدیل شده: ۸۱/۱) همراه است.
از سوی دیگر، مواجهه جنین داخل رحم با داکسیسیکلین میتواند خطر مالفورماسیون سیستم گردش خون (نسبت شانس تعدیل شده: ۳۸/۲)، مالفورماسیونهای قلبی (نسبت شانس تعدیل شده: ۴۶/۲) و نقص دیواره بطنی / دهلیزی (نسبت شانس تعدیل شده: ۱۹/۳) را بیشتر کند.
زمانی که مادران در طول دوران بارداری تحت تجویز با داروهای کینولونها، موکسیفلوکساسین، اوفلوکساسین، ماکرولیدها (زمانی تجویز میشوند که پنیسیلین نمیتواند علیه عفونتهای استرپتوکوکال و پنوموکوکال موثر واقع شود)، اریترومایسین (تجویز شده برای عفونتهای تنفسی و کلامیدیا) و فنوکسیمتیل پنیسیلین قرار گرفته بودند، نواقص تکی در نوزادانشان قابل تشخیص بود. این مورد از نواقص با تجویز و مصرف داروهای آنتیبیوتیکی مانند آموکسیسیلین، سفالوسپورینها و نیتروفورانتوئین (تجویز شده برای عفونتهای ادراری) در دوران بارداری دیده نشد. نویسندگان این مقاله نتایج مشابهی را، زمانی که پنیسیلینها به عنوان گروه مقایسه استفاده شدند، گزارش کردند.
هرچند خطرات مطلق برای نواقص تولد خیلی کوچک بودند، محققان به پزشکان هشدار میدهند که در زمان تجویز آنتیبیوتیکها برای زنان باردار مبتلا به عفونت، آنتیبیوتیکهای ایمن را در نظر داشته باشند. در حالت کلی، زمانی که یک مادر در دوران بارداری آنتیبیوتیک مصرف نمیکند، خطر سقط در وی حدود ۶ تا ۷ درصد است. اگر زنان باردار در اوایل بارداری، آنتیبیوتیکهای خاصی را مصرف کنند، خطر سقط را به ۹ تا ۱۰ درصد میرسانند.