Transanal Endoscopic Microsurgery/ Transendoscopic Operation

جراحی اینترالومینال (جراحی آندوسکوپیک داخل فضای روده)

با وجود پیشرفت‌های صورت گرفته در شیمی درمانی و پرتو درمانی، جراحی هنوز مهمترین نقش را جهت درمان سرطان‌های مقعد ایفا می‌کند. انتخاب روش درمان وابسته به مکان تومور، عمق نفوذ آن در دیواره کانال مقعدی و مرحله رشد بیماری است. گزینه‌های جراحی عبارتند از روش‌های برش موضعی مانند برش از طریق کانال مقعدی (Trananal Excision)، جراحی TEM از طریق کانال مقعدی، جراحی برداشتن رادیکال مانند برداشتن بخش قدامی تحتانی (Low Anterior Resection)، برداشتن کامل بخش قدامی تحتانی (Extended Low Anterior Resection) به همراه آناستوموز روده‌ای-مقعدی (Colo-Anal Anastomosis)، قطع پرینه-شکمی (Abdominal-Perinal Resection) و خارج کردن لگنی (Pelvic Exenteration). اگر سرطان به صورت پولیپ بروز کرده باشد نیاز به انجام یک جراحی پولیپکتومی خواهد بود. وجود عوارضی مانند عود کردن و گسترش بیماری، ناکارآمدی ادراری و جنسی در سایر روش‌ها، بر محبوبیت روش‌های برش موضعی برای درمان بیماران سرطان مقعد افزوده است اما نقش درمانی این روش‌ها هنوز جای بحث دارد زیرا در آن‌ها نتایج بلند مدت غده‌شناسی (Oncology) بهتری نسبت به روش‌های قطع‌های رادیکال بدست آمده است.
در حال حاضر TEM تنها روش آندوسکوپیک است که از یک حفره طبیعی برای دسترسی به ارگان هدف استفاده می‌کند و به عنوان یک روش جراحی ارزشمند برای بیماران با سرطان‌های مقعدی در مراحل اولیه بیماری محسوب می‌شود. مهمترین مزیت TEM حفظ مقعد است. از دیگر مزایای آن می‌توان به دسترسی بهتر، دید استریوسکوپیک با بزرگنمایی (Magnified Stereoscopic View) و دسترسی بیشتر به کانال مقعدی میانی و بالایی، اشاره کرد.
این روش ابتدا در دهه 1980 میلادی برای برداشتن آدنومای مقعدی معرفی شد اما در سال‌های بعد استفاده از آن برای کلیه سرطان‌های مقعدی که دارای ریسک کمی هستند، گسترش یافت. مطالعات نشان می‌دهد که TEM روشی بهینه برای جلوگیری از بروز مشکلاتی است که بیماران دارای پولیپ مقعدی و تومورهای pT1 ممکن است بعد از جراحی داشته باشند.

ابزار مورد استفاده در TEM شامل یک سیگموئیدوسکوپ 4 سانتیمتری، تلسکوپ، فورسپس آترومیک لاپاروسکوپیک، دیاترمی لاپاروسکوپیک یا مسدود کننده عروق (Vessel Sealer) و ابزار آب پاش/ مکنده (Irrigation-Suction) لاپاروسکوپیک می‌باشد. ابزار مذکور به پنل لاپاروسکوپی استاندارد که خود شامل یک منبع گاز، منبع نوری و یک مانیتور با رزولوشن بالا است، متصل می‌شود.

روند جراحی

آماده سازی کامل روده قبل از عمل لازم است. بیمار در وضعیت لیتوتومی قرار داده شده و تمامی روند از داخل کانال مقعدی انجام می‌شود (به غیر از بیمارانی که دارای یک مشکل نادر مانند سوراخ درون شکمی در رکتوم (Intra-Abdominal Perforation of the Rectum) باشند). در این جراحی معمولاً بی‌حسی عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد هر چند از بی‌حسی ستون فقرات نیز می‌توان استفاده نمود. زمان عمل وابسته به عواملی مانند اندازه و ارتفاع ناحیه آسیب دیده می‌باشد که می‌تواند بین 30 دقیقه تا 3 ساعت به طول انجامد. بعد از جراحی، بیمار می‌تواند خوردن و آشامیدن را شروع کند. همچنین برای بیمار مسکن دهانی تجویز خواهد شد. معمولا‍ً بیمار بعد از 24 ساعت مرخص می‌شود اما ممکن است برای چند روز دچار بی‌اختیاری دفع شود هر چند که این عارضه بلند مدت نبوده و به همان چند روز ابتدایی محدود می‌شود.

ویدیوهای مرتبط