بای پاس معده
این روش دو هدف دارد: اول اینکه فرد غذای کمتری میل کند و هدف دوم اینکه مواد غذایی کمتر جذب شود. ابتدا معده را با دوختن به دو ناحیه تقسیم کرده و قسمت کوچکتر که معمولا حجمی معادل ۵ تا ۱۰ درصد کل معده را دارد. در این روش هیچ قسمتی از معده جدا نمیشود و قسمت بزرگتر معده کماکان به ترشح آنزیمهای معمول میپردازد ولی غذا وارد این قسمت نمیشود. سپس یک قسمت از روده را به معدهی کوچکتر متصل میکنند. در این عمل قسمتی از روده که در جذب نقش مهمتری دارد از مسیر خارج میشود. لذا فرد خیلی سریعتر از قبل احساس پر شدن معده و سیری خواهد داشت و در ضمن مواد غذایی کمتری نیز جذب میشود. در این روش، بیماران، ۸۰ تا ۱۰۰ درصد اضافه وزن خود را از دست میدهند.
این روش در بیماران با BMI بالای ۴۰ که رده چاقی درجه ۳ یا مفرط هستند، اساسیترین روش درمانی محسوب میشود. این دسته از بیماران بارها رژیمهای غذایی مختلف را تجربه کرده ولی متأسفانه قادر به کاهش وزن در حد وزن ایدهآل خود نشده و پس از پایان دورهی رژیم درمانی به وزنی به مراتب بیشتر از وزن اولیهی خود بازگشتهاند . بیماران چاق مبتلا به دیابت نوع دوم,پرفشاری خون, ریفلاکس معده به مری وبیمارانی که دچارمشکلاتی بدنبال انواع دیگرجراحی چاقی شده اند از این روش بیشترین سود رامیبرند.