جراحی ضد ریفلاکس

جراحی ضد ریفلاکس

بیماری ریفلاکس یا ترش کردن

ریفلاکس عبارت است از بازگشت محتویات همراه با اسید معده به مری و آسیب مخاط مری که در نتیجه آن بیماری مری بارت و در انتها سرطان مری ایجاد می‌شود. عوامل مختلفی در ریفلاکس دخیل‌اند که از جمله می‌توان به افزایش حجم معده در اثر پرخوری، مصرف الکل، دراز کشیدن بلافاصله پس از صرف غذا و ... اشاره کرد.

مرجع: پزشکان بدون مرز

وقتي غذا بلعيده مي‌شود، از طريق مري پايين آمده و به سمت معده مي‌رود. در محل ورود و خروج معده، ماهيچه‌هاي حلقوي وجود دارند که اسفنکتر (Sphincter) نامیده مي‌شود و به عنوان دريچه عمل مي‌کنند. وقتي غذا به معده مي‌رسد، دريچه يا اسفنکتر بالايي معده باز شده و اجازه ورود غذا به آن را می‌دهد. سپس اين دريچه بسته شده تا غذا و شيره گوارشي در معده نگهداري شوند. احساس سوزش در قسمت تحتاني قفسه سينه همراه با ترش كردن و احساس تلخي در دهان و گلو را سوزش سر دل مي‌گويند. اين بيماري، بازگشت اسيد معده به مري يا ریفلاکس معده نيز نامیده مي‌شود و زمانی اتفاق می‌افتد که اسفنکتر تحتانی مری به درستی بسته نمی‌شود و محتویات معده به مری سر ریز شده یا ریفلاکس می‌کند.
سوزش سر دل مي‌تواند بعد از خوردن يك غذاي سنگين يا در هنگام خواب براي مدت چند دقيقه يا چند ساعت احساس شود. زمانی که اسید معده سر ریز شده و با دیواره داخلی مری تماس پیدا می‌کند، باعث احساس سوختن در سینه و گلو یا به اصطلاح سوزش سر دل می‌شود. این مایع حتی ممکن است در عقب دهان حس شود که سوء هاضمه اسید نام دارد. سوزش سر دل شایع است اما لزوماً به علت بیماری ریفلاکس نیست. سوزش سر دلی که بیش از دو بار در هفته اتفاق بیفتد می‌تواند نشان دهنده بیماری ریفلاکس باشد و در نهایت به مشکلات سلامتی جدی‌تری منتهی شود.
در صورت طولانی شدن سوزش سر دل، ممكن است التهاب مخاط مري به وجود آید. با پيشرفت التهاب مخاط مري، مري تنگ ‌شده و ممکن است خونريزي کرده و بلع نيز دچار مشكل شود.
التهاب مری یا ازوفاژیت که در اثر عوامل مختلفی از جمله انواع عفونت‌ها ایجاد می‌شود.

  • مصرف سیگار و الکل: باعث ایجاد التهاب و آزردگی مری شده و همچنین دارای عوامل سرطان‌زا نیز هستند.
  • مصرف مایعات داغ و سوزاننده: مانند چای و قهوه داغ که با سوزاندن و التهاب مری احتمال ابتلا را افزایش می‌دهند. برای مثال، مصرف چای داغ در استان‌های آذری زبان ایران یکی از عوامل اصلی شیوع سرطان مری است. همچنین برخی مایعات اسیدی و قلیایی نیز به آسیب و التهاب مری کمک می‌کنند.
  • رژیم غذایی: مصرف مواد پیش‌ساز سرطان‌زا مانند نیتریت‌ها که به ماده سرطان‌زای نیتروزآمین تبدیل می‌شوند و به وفور در مواد غذایی مانند سوسیس و کالباس وجود دارند، به شدت خطر ابتلا به انواع سرطان به خصوص سرطان‌های گوارشی و مری را افزایش می‌دهند.
  • وراثت و جهش‌های ژنتیکی: همانند دیگر سرطان‌ها خطر ابتلا را بالا می‌برند.
  • سابقه قبلی: سابقه قبلی در ابتلا به سرطان‌های سر و گردن می‌تواند خطر ایجاد سرطان مری را افزایش دهد.
  • چاقی: خطر ابتلا را تا چهار برابر افزایش می‌دهد. محققان حدس می‌زنند بین چاقی و افزایش ریفلاکس ارتباطی وجود داشته باشد.
  • بیماری‌ها: همچون بیماری سلیاک، سندرم هاول‌- اوانس و سندرم پلومر- وینسون در بالا رفتن خطر درگیری با سرطان مری نقش دارند.
  • ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): یک ویروس مولد تومور و سرطان است.

نشانه‌های ریفلاکس چه هستند؟

نشانه اصلی سوزش سر دل، سوء هاضمه اسید دائمی است. برخی افراد، ریفلاکس بدون سوزش سر دل دارند اما ممکن است دچار درد در قفسه سینه، خشونت صدا یا مشکلات بلع شوند. از دیگر نشانه‌های آن می‌توان به احساس گیر کردن غذا در گلو یا مسدود شدن آن، سرفه خشک یا تنفس مشکل اشاره نمود.

ریفلاکس در کودکان

مطالعات نشان می‌دهد که ریفلاکس یک بیماری شایع است و می‌تواند در کودکان و شیرخواران نادیده گرفته شود. این مسئله ممکن است باعث استفراغ‌های مکرر، سرفه و سایر مشکلات تنفسی شود. دستگاه گوارشی نابالغ کودکان معمولاً در ایجاد این مشکل سهیم است و زمانی که کودک به سن یک سالگی برسد، مشکل بر طرف می‌گردد. در صورتی که این مشکل مرتب اتفاق می‌افتد و باعث ناراحتی می‌شود آن را با پزشک کودکتان در میان بگذارید. پزشک ممکن است برای پیشگیری از ریفلاکس راهکارهای ساده‌ای مانند گرفتن آروغ شیرخوار چندین بار حین شیر خوردن یا نگهداشتن شیرخوار در حالت ایستاده به مدت ۳۰ دقیقه را توصیه کند. اگر کودک شما بزرگتر است، پزشک ممکن است پرهیز از مصرف مواد زیر را توصیه نماید.

  • نوشابه‌های دارای کافئین
  • شکلات و نعنا
  • غذاهای چاشنی‌دار و معطر مانند پیتزا
  • غذاهای اسیدی مانند پرتقال و گوجه فرنگی
  • غذاهای چرب و سرخ شده
پرهیز از خوردن غذا، 2 تا ۳ ساعت قبل از خواب نیز می‌تواند کمک کننده باشد. پزشک ممکن است پیشنهاد کند که کودک در حالی که سرش بلند شده بخوابد. اگر این اقدامات مؤثر نباشند برای کودک دارو تجویز شده و در موارد نادر، جراحی انجام می‌شود.

چه عاملی باعث ریفلاکس می‌شود؟

عوامل بروز ریفلاکس کاملاً مشخص نیست. وجود فتق ممکن است در ایجاد ریفلاکس نقش داشته باشد. فتق زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت فوقانی معده از دیافراگم یا میان پرده (دیواره ماهیچه‌ای که شکم را از قفسه سینه جدا می‌کند) بالا می‌زند. دیافراگم به اسفنکتر تحتانی مری کمک می‌کند که از بالا آمدن اسید به درون مری جلوگیری نماید. زمانی که فتق وجود دارد، بالا آمدن اسید راحت‌تر اتفاق می‌افتد و از این طریق می‌تواند باعث ایجاد ریفلاکس شود. فتق در هر سنی رخ می‌دهد و بسیاری از افراد سالم بالای ۵۰ سال، یک فتق کوچک دارند.

سایر عوامل ایجاد ریفلاکس، شامل موارد زیر است:

  • استفاده از الکل
  • اضافه وزن
  • حاملگی
  • سیگار کشیدن

همچنین مصرف غذاهای خاص می‌تواند با وقوع ریفلاکس مرتبط باشند که عبارتند از:

  • میوه‌های سیترات‌دار
  • شکلات
  • نوشابه‌های کافئین‌دار
  • غذاهای ادویه‌دار
  • غذاهای حاوی مقدار زیاد گوجه فرنگی مانند خوراک لوبیا، سس‌های گوجه و پیتزا

آیا سن و جنس هم در بیماری سرطان مری تأثیری دارد یا خیر؟

در سرطان مری جنس هیچ تأثیری ندارد یعنی اینکه بگوییم مثلاً زنان نسبت به مردان بیشتر مبتلا می‌شوند، چنین چیزی وجود ندارد. البته افرادی که گرفتار می‌شوند بیشتر کسانی هستند که در دهه ۶ یا ۷ عمرشان قرار دارند. البته امروزه متأسفانه سرطان مری در بین افرادی که جوانتر هم هستند دیده می شود. سرطان مری بیشتر کسانی را مبتلا می کند که زمینه رفلکس وجود دارد بنابراین کسانی که رفلکس دارند مثلا کسانی که ترش می کنند و سوزش سردل دارند باید این موضوع را جدی بگیرند.

ریفلاکس چگونه درمان می شود؟

اگر سوزش سر دل یا یکی دیگر از نشانه‌ها را برای مدتی دارید، باید با یک پزشک مشورت کنید. ممکن است لازم باشد یک پزشک متخصص بیماری‌های داخلی یا یک پزشک متخصص بیماری‌های معده و روده را ببینید. درمان بسته به شدت ریفلاکس شامل تغییر شیوه زندگی، مصرف دارو و یا جراحی است.

تغییرات شیوه زندگی

  • سیگار کشیدن را ترک کنید.
  • الکل مصرف نکنید
  • در صورت نیاز وزن کم کنید.
  • غذای کمی بخورید.
  • لباس‌های آزاد بپوشید.
  • تا سه ساعت بعد از خوردن غذا از دراز کشیدن پرهیز کنید.
  • به اندازه ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر سر تخت خود را با گذاشتن قطعات چوب زیر پایه‌ها، بالا ببرید. بالش اضافی به تنهایی کمک کننده نیست.

داروها

پزشک ممکن است توصیه به استفاده از داروهای ضد اسید، استفاده از داروهای متوقف کننده تولید اسید و یا داروهای کمک کننده به ماهیچه‌هایی که معده را تخلیه می‌کنند، نماید.

  • داروهای ضد اسید معمولاً اولین داروهایی هستند که در بیماری ریفلاکس برای از بین بردن سوزش سر دل و سایر نشانه‌های خفیف این بیماری توصیه می‌شوند. بسیاری از انواع موجود در بازار ترکیبات متفاوتی از سه نمک را به عنوان پایه استفاده می‌کنند که عبارت از منیزیم، کلسیم و آلومینیوم با یون‌های هیدروکسید یا بی‌کربنات می‌باشد. ضد اسیدها ممکن است عوارض داشته باشند به عنوان مثال نمک‌های منیزیوم منجر به اسهال و نمک‌های آلومینیوم منجر به یبوست می‌شوند. نمک‌های آلومینیوم و منیزیم غالباً در ترکیب با یک محصول دیگر برای متعادل کردن این اثرات استفاده خواهند شد. ضد اسیدهای کربنات کلسیم نیز می‌توانند به عنوان منبع مکمل کلسیم مورد استفاده قرار گیرند که ممکن است باعث یبوست شوند.
  • عوامل کف کننده برای پوشش دادن محتویات معده شما جهت پیشگیری از ریفلاکس استفاده می‌شوند. این داروها به افرادی که آسیبی در ناحیه مری خود ندارند، کمک می‌کند.
  • مسدود کننده‌های گیرنده‌ H2 نیز بر تولید اسید اثر می‌گذارند. این داروها در مدت کوتاهی، ایجاد راحتی کرده اما نباید به مدت بیشتر از چند هفته استفاده شوند. این داروها در نیمی از افرادی که نشانه‌های ریفلاکس را دارند، مؤثر هستند.
  • مهار کننده‌های تولید اسید مؤثرتر از مسدود کننده‌های گیرنده‌ H2 هستند و می‌توانند نشانه‌ها را تقریباً در تمام افرادی که ریفلاکس دارند، مهار کند.
  • گروه دیگری از داروها که پیش فعال هستند به ماهیچه‌های اسفنکتر نیرو می‌بخشند و باعث تخلیه سریع‌تر معده می‌شود.

از آنجا که داروها از طرق مختلفی اثر می‌کنند، ترکیب مناسب آن‌ها می‌تواند به کنترل نشانه‌ها کمک کند. افرادی که بعد از خوردن غذا دچار سوزش سر دل می‌شوند بهتر است ضد اسید و مسدود کننده گیرنده‌ H2 استفاده کنند. ضد اسیدها در ابتدا به خنثی کردن اسید معده کمک کرده در حالی که مسدود کننده گیرنده‌ H2 بر تولید اسید اثر می‌گذارد. زمانی که ضد اسید کارش تمام می‌شود مسدود کننده گیرنده‌ H2 تولید اسید را متوقف می‌نماید. پزشک بهترین منبع اطلاعاتی برای نحوه استفاده از داروهای ریفلاکس است.

در صورت پایدار ماندن نشانه‌های ریفلاکس

اگر سوزش سر دل با تغییرات شیوه زندگی بهبودی نیابد ممکن است نیاز به آزمایشات اضافی داشته باشید. عکس رادیوگرافی بلع باریم از اشعه ایکس برای کمک به تشخیص ناهنجاری‌هایی مانند فتق و التهاب شدید مری استفاده می‌کند. در این آزمایش، محلولی را می‌خورید و سپس عکس اشعه ایکس از شما گرفته می‌شود. اگر چه در این عکس باریک شدن مری (تنگی)، فتق و سایر مشکلات مشخص می‌گردند، آزردگی خفیف مشخص نمی‌شود.
آندوسکوپی فوقانی، دقیق‌تر از رادیوگرافی بلع باریم است و می‌تواند در بیمارستان یا مطب پزشک انجام شود. پزشک به گلوی شما اسپری بی‌حس کننده می‌زند و سپس یک لوله پلاستیکی باریک را به نام آندوسکوپ از دهان شما به پایین می‌لغزاند. یک دوربین کوچک در آندوسکوپ به پزشک اجازه می‌دهد که سطح مری را ببیند و ناهنجاری‌ها را جستجو کند. در صورتی که نشانه‌های متوسط یا شدید داشته باشید و این روش آسیب به مری را نشان دهد، معمولاً نیاز به آزمایش دیگری برای تأیید ریفلاکس نیست.
پزشک ممکن است از پنس‌های کوچکی در آندوسکوپ برای برداشتن قطعات کوچک بافت استفاده کند. نمونه مشاهده شده در زیر میکروسکوپ می‌تواند آسیب ایجاد شده به وسیله اسید را نشان دهد و سایر مشکلات را در صورتی که عوامل عفونی کننده یا اختلالات رشد وجود نداشته باشند، رد نماید.
در آزمایش نظارت PH، پزشک یک لوله کوچک را در داخل مری به مدت ۲۴ ساعت قرار می‌دهد. این لوله زمانی که شما فعالیت‌های روزمره خود را انجام می‌دهید، مقدار اسیدی را که به مری شما وارد می‌شود، اندازه می‌گیرد. این آزمایش در افرادی که نشانه‌های ریفلاکس را داشته اما آسیب مری ندارند، مفید است. در ضمن این روش در تشخیص اینکه آیا نشانه‌های تنفسی مانند خس خس و سرفه کردن به وسیله ریفلاکس ایجاد شده‌اند یا خیر، کمک کننده می‌باشد.

جراحی

جراحی زمانی که مصرف دارو و تغییر شیوه زندگی مؤثر نباشد، انتخاب می‌شود. جراحی ممکن است یک جایگزین منطقی برای درمان‌های دارویی دائمی که بعضاً می‌توانند ناراحت کننده باشند، تلقی شود.

کاشت

اخیراً برای افرادی که از انجام جراحی پرهیز می‌کنند راهی به نام ایمپلنت یا کاشت پیشنهاد شده است. انتریکس محلولی است که اسفنجی شکل می‌شود و اسفنکتر تحتانی مری را تقویت می‌کند تا اسید معده را از جریان یافتن به داخل مری نگهداری کند. این ماده در حین آندوسکوپی تزریق می‌شود. کاشت برای افرادی که ریفلاکس دارند و کسانی که به مهار کننده‌های تولید اسید جواب می‌دهند، مورد موافقت قرار گرفته است. اثرات طولانی مدت این روش ناشناخته است.

عوارض طولانی مدت ریفلاکس چه هستند؟

گاهی ریفلاکس می‌تواند باعث بروز عوارض خطرناکی شود. التهاب مری از اسید معده باعث خونریزی یا زخم می‌شود. به علاوه، جوشگاه‌های ناشی از آسیب بافتی می‌تواند مری را تنگ کند و باعث مشکلات بلعی شود. برخی افراد دچار مری‌بارِت می‌شوند که در آن شکل و رنگ سلول‌های مری غیر طبیعی شده و در طول زمان تبدیل به سرطان می‌گردد.
در ضمن، مطالعات نشان می‌دهند که آسم، سرفه مزمن و تصلب ریه می‌تواند ناشی از ریفلاکس باشد یا به وسیله آن تشدید شود.

توصیه‌های لازم برای جلوگیری از سوزش سر دل

  • از دراز کشيدن بعد از خوردن غذا پرهيز کنيد.
  • بعد از خوردن غذا، در وضعيت زانو در بغل ننشينيد.
  • حداقل 3 ساعت قبل از خواب چيزي نخوريد.
  • موقع خوابيدن زير سر خود را 10 تا 12 سانتيمتر بالاتر ببريد.
  • موقع خوابيدن به پهلوي راست و کمي خميده بخوابيد.
  • تعداد دفعات وعده غذا را زياد و حجم آن را کم کنيد تا معده زياد پُر نشود.
  • در طي روز بیش از حد خم و راست نشويد.
  • اگر اضافه وزن داريد، وزنتان را كم كنيد.
  • از پُر خوري پرهيز كنيد.
  • از خوردن وعده‌هاي غذايي خيلي سنگين و چرب بپرهيزيد.
  • سعي کنيد همراه وعده‌هاي غذايي، آب نخوريد.
  • از خوردن غذاهاي اسيدي مانند انواع گوشت، حبوبات و تخم مرغ پرهيز کنيد زيرا ترشح اسيد معده را بسيار افزايش مي‌دهند.
  • مصرف ميوه‌هاي ترش و اسيدي مانند انواع آلو و گوجه فرنگی، غذاهاي تند (ادويه‌دار) و نوشابه‌هاي گازدار را کاهش دهيد.
  • موادي مانند نعنا، قهوه، شکلات و الکل را مصرف نکنيد.
  • اگر زخم يا التهاب معده داريد، از خوردن ميوه خام پرهيز کنيد.
  • لباس‌هاي تنگ نپوشيد و كمربندتان را محكم نبنديد.
  • سيگار كشيدن را ترك كنيد.
  • درمان اين بيماري اغلب با خوردن آنتي‌ اسيدها بهبود مي‌يابد. داروهاي آنتي اسيد، اسيد موجود در معده را خنثي مي‌كنند. سعي كنيد آنتي اسيدي مصرف كنيد كه علاوه بر هيدروكسيد منيزيم، هيدروكسيد آلومينيوم نیز داشته باشد.
  • اگر تغيير سبك زندگي و مصرف آنتي اسيد در بهبود علائم شما كمكي نكرد، به پزشك مراجعه كنيد تا داروي ديگر يا يك سري آزمايش براي شما تجويز كند. اين آزمايشات شامل عكسبرداري از قفسه سينه براي بررسي وجود زخم، ارزيابي وضعيت اسيد داخل مري، آندوسكوپي مري و یافتن باكتري مولد زخم است.

سؤالات رایج

آیا احساس گیر کردن چیزی در گلو از علایم بیماری ریفلاکس است؟

بله ، بیماری ریفلاکس یا ترش کردن یکی از مهمترین علل این احساس است.

ارتباط سوزش سر دل، فتق و بیماری برگشت محتویات معده به مری

بیماری ریفلاکس زمانی اتفاق می افتد که اسفنکتر تحتانی مری به درستی بسته نمی شود و محتویات معده به مری سر ریز می شود یا ریفلاکس می کند. اسفنکتر تحتانی مری حلقه ای از عضلات در ته مری است که مانند دریچه ای بین مری و معده عمل می نماید. مری غذا را از دهان به معده حمل می کند.
زمانی که اسید معده سر ریز شده با آستر مری تماس پیدا می کند باعث احساس سوختن در سینه و گلو به نام سوزش سردل می شود. این مایع حتی ممکن است در عقب دهان حس شود و به آن سوءهاضمه اسید گفته می شود. سوزش سر دل گاهگاهی شایع است ولی لزوماً به علت بیماری ریفلاکس نیست. سوزش سر دلی که بیش از دو بار در هفته اتفاق بیفتد می تواند مطرح کننده بیماری ریفلاکس باشد و در نهایت می تواند به مشکلات سلامتی جدی تری منتهی شود.

آیا سایش دندان ها از علایم بیماری ریفلاکس یا برگشت مواد از معده به مری است؟

سایش شیمیایی دندان می تواند بوسیله چند عامل ایجاد شود که مهم ترین و بیش ترین آن بیماری برگشت مواد از معده به مری است بیمارانی که بدون علامت آشکار به این بیماری مبتلا هستند اغلب از این که ممکن است زندگیشان مورد تهدید باشد آگاهی ندارند.

ادامه مطلب

آیا احساس گیر کردن چیزی در گلو از علایم تنگی مری در بیماری ریفلاکس است؟

بله ، بیماری ریفلاکس یکی از مهمترین علل این احساس است. بروز زخم و جراحت در مری ممکن است موجب تنگی انتهای مری شود و عبور غذا را با مشکل مواجه کند. این عارضه اغلب در ریفلاکس‌های شدید و طولانی مدت ایجاد می‌شود.

تغییر ماهیت بافت انتهای مری چیست؟

تغییر ماهیت بافت انتهای مری نیز از عوارض دیگر است. در اثر تحریک مداوم اسید در مری، سلول‌های مخاط مری ممکن است تغییر ماهیت دهند و به اصطلاح مری بارت ایجاد شود که برای بروز سرطان مری بسیار مستعد است و مهم‌ترین عارضه نیز ایجادسرطان مری است که در نهایت بعد از سال‌ها ریفلاکس و ایجاد بارت در مری احتمال بروز سرطان مری در فرد افزایش می‌یابد.

با توجه به اینکه این بیماری حتی می‌تواند به سرطان مری منجر شود، چه توصیه‌هایی برای تشخیص و درمان به موقع آن دارید؟

هر فردی که بیش از دو تا سه بار در هفته علایم یاد شده را که مهم‌ترین آن ترش کردن و جوشش پشت جناغ است تجربه کند، باید به پزشک مراجعه کند. در صورت سن بالای 40 سال، طول کشیدن علایم بیشتر از پنج سال، احساس گیر کردن غذا یا کاهش وزن باید برای بررسی عوارض احتمالی، اقدامات تشخیصی از جمله اندوسکوپی انجام شود، ولی در صورتی که سن فرد کمتر از 40 سال و مدت شروع علایم کمتر از پنج سال باشد، توصیه می ‌شود در دوره‌ای چهارتا شش هفته‌ای با تجویز پزشک از داروهای آنتی‌اسید استفاده شود.

به جز درمان دارویی، چه توصیه‌هایی برای این افراد دارید؟

افرادی که دچار چنین مشکلی هستند، بهتر است از دراز کشیدن بلافاصله پس از مصرف غذا پرهیز کنند. از مصرف غذاهای حجیم و پرچرب و پرخوری خودداری کنند. همچنین از مصرف مایعات زیاد همراه غذا اجتناب کنند و بیش از حد قهوه، شکلات و نوشابه‌های گازدار نخورند. هنگام خواب نیز توصیه می‌شود سر و شانه‌ها 15 درجه بالاتر از کمر قرار گیرد. به همین دلیل برای مثال، با گذاشتن پتو زیر تشک یا شیب‌دار کردن تخت می‌توان این کار را انجام داد. همچنین باید از پوشیدن لباس‌های تنگ و کمربند سفت هنگام غذا خوردن و تا دو ساعت بعد از صرف غذا پرهیز شود.

ریفلاکس چنددرصد مردم جامعه را مبتلا می‌کند؟

به احتمال زیاد شما نیز تا به حال احساس ناخوشایند ترش کردن را تجربه کرده‌اید. این فرآیند که به علت برگشت محتویات معده به ویژه اسید به داخل مری ایجاد می‌شود، در حدود پنج تا هفت درصد مردم جامعه را مبتلا می‌کند.

علایم بیماری ریفلاکس چیست؟

احساس جوشش در پشت جناغ سینه شایع‌ترین علامت این بیماری است، اما آروغ زدن مکرر، خشکی و تلخی مزمن دهان،افزایش ترشحات بزاق دهان و جمع شدن آب در دهان، درد پشت جناغ سینه، گرفتگی صدای صبحگاهی و خس‌خس سینه، پوسیدگی سریع دندان‌ها و همچنین برگشت محتویات معده به دهان و اختلال و درد در بلع غذا(در موارد پیشرفته و شدید بیماری) از دیگر علایم این بیماری به شمار می‌رود. همان‌طور که اشاره کردم، علایم این بیماری بسیار متنوع است و بسیاری از آنها حداقل یک بار در طول زندگی تجربه می‌شوند، ولی باید توجه داشت که بروز گاه‌به‌گاه این علایم نمی ‌تواند بیماری تلقی شود، بلکه ترش کردن بیش از دو تا سه بار در هفته و وجود حالت مزمن علایم یاد شده می‌تواند حاکی از بیماری مزمن ریفلاکس یا برگشت اسید معده به مری باشد.

عوارض رفلاکس معده چیست؟

عوارض رفلاکس معده:


1- زخم ها( ULCERS): هنگامی که پوشش حساس مری به مدت طولانی در معرض اسید خورنده معده قرار میگیرد، ملتهب شده و دچار آسیب میگردد. درمحل التهاب زخمهایی پدید می آیند که ممکن است به خونریزی شدید منجرگردند. خونریزی میتواند بصورت استفراغ خون و یا سیاه شدن مدفوع تظاهر یابد. التهاب مری نیزعمل بلع را دردناک میسازد. جراحی ضد ریفلاکس












2- تنگ شدن مری( STRICTURES):زخمهای مری بصورت جای زخم و یا اسکار( SCAR) التیام می یابند. به مرور زمان این جای زخمها چروکیده شده و باعث باریک شدن حفره داخلی مری میگردند. در این حالت عمل بلع دشوار و دردناک گردیده و یا ممکن است غذا در میان مری گیر کند.
3- نشانگان بارت مری( BARRETT`S SYMPTOMS): عدم درمان رفلاکس باعث میگردد تا سلولهای پوششی مری تغییر شکل داده و پیش سرطانی گردند.در این حالت پوشش مخاطی روده جایگزین مخاط طبیعی مری میگردد. در نهایت این سلولهای پیش سرطانی، سرطانی گردیده و ایجاد سرطان مری را میکنند.10 درصد افراد مبتلابه رفلاکس دچار این عارضه میگردند.
4- سرفه و آسم: اعصاب تحتانی مری که توسط اسید معده تحریک میگردند ایجاد درد یا سرفه و برخی اوقات باعث حملات آسم میگردند.
5- التهاب گلو وحنجره: خشن شدن صدا و گلو درد به علت تحریکات اسید معده.
6- التهاب و عفونت ریه ها: چنانچه مواد اسیدی معده به ریه ها راه یابد (به ویژه در هنگام خواب) باعث عفونت ریه ها، ذات الریه، برونشیت و یا آمفیزم میگردد.
7- کم خونی (آنمی) به علت خونریزی از مری.

آیا این مطلب صحیح است که، . ساز و کار این بیماری از بین رفتن عملکرد صحیح دریچه‌ای است که بین معده و مری قرار دارد ؟

ساز و کار این بیماری از بین رفتن عملکرد صحیح دریچه‌ای است که بین معده و مری قرار دارد و در حالت طبیعی مانع برگشت محتویات معده به مری می‌شود. همچنین صنعتی شدن زندگی انسان‌ها و به دنبال آنکم‌تحرکی، چاقی، مصرف فست‌فودها(غذاهای آماده و فوری) و غذاهای کنسروی شیوع بیماری ریفلاکس را افزایش داده است .

چند بار در هفته ریفلاکس اهمیت دارد؟

بسیاری از مردم بر این باورند که ترش کردن چند بار در هفته آن‌قدر اهمیت ندارد که نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشد، ولی باید توجه داشت که بیماری ریفلاکس در صورت درمان نشدن می‌تواند عوارض مهمی در پی داشته باشد. نخست ایجاد جراحت در مری است، به طوری که محتویات معده به علت خاصیت اسیدی می‌تواند موجب آسیب به سلول‌ها شود. جدار معده دارای ساز و کارهای دفاعی متعددی برای جلوگیری از صدمه اسیدی است، ولی جدار مری چنین خاصیتی ندارد و تماس مداوم اسید با آن می‌تواند به جراحت‌هایی در مخاط مری منجر ‌شود که به آن ورم انتهای مری یا ازوفاژیک می‌گویند. جراحت‌های حاصل از برگشت اسید به مری در صورت درمان نشدن پیشرفت می‌کند و ممکن است به زخم در مری منجر شود.