اضافه وزن می تواند یکی از دلایل بروز انواع بیماری ها مخصوصا دیایت و بیماری های قلبی و عروقی باشد.چه مرد باشید و چه زن، چربی های دور شکم یکی از ریسک های ابتلا به بیماری های قلبی است.
” چربي هاي شكمي” يكي از مهم ترين علل زمينه ساز بيماري هاي قلبي عروقي و ديابت نوع ۲ هستند؛ چنانكه برآوردها نشان می دهد خطر بيماري هاي قلبي را طي ده سال، دو برابر افزایش می دهد. از این رو سوزاندن چربی دور شکم تاثیر فراوانی بر حفظ سلامت فرد میگذارد.
برخلاف خانم ها که معمولا دچار تجمع چربي در ران ها و باسن می شوند، مردان بیشتر با بافت چربی شکم مواجه هستند که ناشی از تفاوت هورمون هاي زنانه و مردانه در ذخيره سازي چربي خواهد بود. مشكل چاقي شكمي اين است كه بافت لايه هاي شكم با ديگر قسمت هاي بدن تفاوت بسيار زيادي دارد و موادي را ترشح مي كند كه منشا ناراحتي هاي مربوط به چربي( تري گليسريد بالا) و قند خون ( عدم تحمل به گلوكز، ديابت نوع ۲ و…) مي باشد.
مطمئنا براي اندازه گيري چربي شكمي نمي توان شاخص نمايه توده بدن ( IMC) را در نظر گرفت زيرا اين شاخص تنها نسبت قد و وزن را مشخص مي كند. يكي از ساده ترين روش ها، اندازه گيري محيط شكم با سانتي متر است. اگر اين مقدار در آقايان از ۹۴ سانتي متر و در خانم ها از ۸۰ سانتي متر بيشتر باشد، فرد دچار چاقي شكمي است. البته اين اندازه گيري نمي تواند به طور دقيق نشانگر چربي شكمي باشد زيرا گاه ممكن است چربي ها زير پوست و نه در حفره شكمي و ماهيچه هاي اين قسمت باشند.
گرچه چربي هاي زير پوستي حالت نازيباتري را در پي دارند اما احتمال خطر بيماري ها دراين گروه كمتر است. براي تشخيص دقيق لازم به بررسي فشار خون و سطح چربي كلي خون است. در صورت وجود چربي شكمي، معمولا تري گليسريد و قند خون نيز بالا خواهد بود و سوزاندن چربی شکم و پهلو تنها راه چاره خواهد بود.
پياده روي، دوچرخه سواري و شنا بهترين ورزش ها براي چربي سوزی شكم است كه توصيه مي شود حداقل سه بار در هفته ( ۳۰ دقيقه تا ۱ ساعت) انجام شود. تمرينات شكمي نيز براي كاهش چربي هاي زير پوستي مفيد است كه به خاطر نتايج واضح تر احساس اميدواري بيشتري به فرد مي دهد.