تصویر نمای لاپاروسکوپی کیسه صفرا در مجاورت یک کیست بزرگ کبدی
کيستهاي کبد معمولاً ضايعات منفرد و تککانوني هستند که هيچ علامتي ايجاد نميکنند. گاهي از اوقات کيستهاي بزرگ باعث ايجاد توده يا ناراحتي در قسمت فوقاني شکم ميشوند. بيماري پليکيستيک کبد در نيمي از موارد با بيماري پليکيستيک کليه همراه است. در بيماراني که تنها يک يا دو کيست کبدي دارند، بايد هميشه احتمال اکينوکوکوز را در نظر گرفت. اکثر کيستهاي منفرد يک پوشش سروزي دارند. کيستهاي منفردي که پوشش اپيتليالي مکعبي دارند در گروه سيستآدنومها طبقهبندي ميشوند و بايد برداشته شوند چون پيش بدخيم هستند. کيستهاي چندقسمتي (ديوارهدار) اگر اکينوکوکي نباشند، معمولاً نئوپلاستيک هستند. سادهترين روش درمان اين است که قسمت سطحي ديوارهٔ کيست در لاپاروسکوپي برداشته شود. زبانهاي از اومنتوم بهصورت ثابت در درون فضاي کيست قرار داده ميشود تا از بههم چسبيدن لبههاي کيست جلوگيري کند. اين عمل تقريباً در تمام بيماران درماني است.