گاستریک مینی بای پاس در واقع اسلیو لوپ بای پاس است که عده ای آنرا گاستریک مینی بای پاس نامیده اند و اصلا به معنی بای پاس کوچولو نیست. جراحی مینی گاستریک بای پس روشی نویین از جراحی بای پس کلاسیک می باشد که طبق آمار انجام شده روی گروه های مطالعاتی با حجم آماری بالا مشخص شده است که تداوم کاهش وزن در دراز مدت و همچنین میزان درمان بیماری های همراه چاثی نظیر دیابت در جراحی مینی بای پس بیشتر می باشد. همچنین کیفیت زندگی پس از جراحی با توجه به تحمل غذایی بهتر بیماران در بیماران پس از عمل جراحی مینی بای پس بهتر از بای پس کلاسیک می باشد. در جراحی مینی گاستریک بای پس ترکیبی از دو اثر کاهش وزن اصلی یعنی ایجاد سوء جذب و کاهش ظرفیت ذخیره غذا برای بیمار ایجاد می گردد. بنابر این برای افرادی که ریزه خوار و یا کم تحرک هستند روش مطمئن تری نسبت به جراحی اسلیو معده که صرفا روش کاهش دهنده ظرفیت ذخیره غذا می باشد و به نسبت کم تر جراحی بای پس کلاسیک معده که اثر سوء جذب کم تری نسبت به مینی بای پس دارد می باشد. با توجه به این که تنها آناستوموز معده به روده در جراحی مینی بای پس با طول بیشتر از ۳/۵ سانتی متر زده می شود، بنابر این امکان گشاد شدن معده در دراز مدت نسبت به اسلیو معده کم تر می باشد.