گاستریک مینی بای پاس/ اسلیو لوپ بای پاس

طی دهه گذشته، چاقی تبدیل به یکی از نگرانی‌های عمده در حوزه درمان شده است. علاوه بر این، چاقی با بیماری‌های مختلفی همچون بیماری قلبی- عروقی، هایپرتنشن، مقاومت به انسولین، دیابت نوع دو، هایپرلیپیدمیا، کاهش یا توقف تنفس هنگام خواب، درد عضلانی یا مفصلی، استئوآرتریت دژنراتیو و افسردگی مرتبط است. این بیماری‌های همراه نه تنها موجب کاهش طول عمر فرد می‌شود بلکه کیفیت زندگی وی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. گاستریک مینی بای پاس در واقع اسلیو لوپ بای پاس است که عده ای آنرا گاستریک مینی بای پاس نامیده اند و اصلا به معنی بای پاس کوچولو نیست. جراحی مینی گاستریک بای پس روشی نویین از جراحی بای پس کلاسیک می باشد که طبق آمار انجام شده روی گروه های مطالعاتی با حجم آماری بالا مشخص شده است که تداوم کاهش وزن در دراز مدت و همچنین میزان درمان بیماری های همراه چاثی نظیر دیابت در جراحی مینی بای پس بیشتر می باشد. همچنین کیفیت زندگی پس از جراحی با توجه به تحمل غذایی بهتر بیماران در بیماران پس از عمل جراحی مینی بای پس بهتر از بای پس کلاسیک می باشد. در جراحی مینی گاستریک بای پس ترکیبی از دو اثر کاهش وزن اصلی یعنی ایجاد سوء جذب و کاهش ظرفیت ذخیره غذا برای بیمار ایجاد می گردد. بنابر این برای افرادی که ریزه خوار و یا کم تحرک هستند روش مطمئن تری نسبت به جراحی اسلیو معده که صرفا روش کاهش دهنده ظرفیت ذخیره غذا می باشد و به نسبت کم تر جراحی بای پس کلاسیک معده که اثر سوء جذب کم تری نسبت به مینی بای پس دارد می باشد. با توجه به این که تنها آناستوموز معده به روده در جراحی مینی بای پس با طول بیشتر از ۳/۵ سانتی متر زده می شود، بنابر این امکان گشاد شدن معده در دراز مدت نسبت به اسلیو معده کم تر می باشد.

ادامه مطلب