رژیم غذایی بعد از پلیکاسیون

اگر چه نظیر روش های دیگر کوچک کننده حجم معده؛ رژیم غذایی بعد از عمل با حجم های خیلی کم مایعات غیر پختنی نظیر شربت؛ شیر و اب میوه شروع می شود ولی تفاوت عمده این روش با موارد دیگر در این است که غذاهایی که نیاز به حرکات دودی شدید معده بمنظور جذب آن ها را دارد؛ در این روش بعلت دوخته شدن معده به هم و دردناک بودن تحریک حرکات معده با آن غذاها؛ حتی طی زمان طولانی تر نیز براحتی قابل استفاده نیست.
عملا در چهار مرحله رژیم های غذایی افراد تغییر می کند. در فاز اول که حدود 2 هفته طول میکشد؛ با حداکثر بلع 50 سی سی در هر وعده غذایی که حداقل فاصله وعده ها باید 15 دقیقه باشد؛ فرد مجاز است که صرفا شیر؛ شربت؛ آب میوه طبیعی و آب میل کند. فاز دوم نیز که 2 هفته طول می کشد دو تفاوت عمده با دوره قبل دارد و آن حذف استفاده از هر گونه مواد قندی و امکان استفاده از مواد پختنی می باشد. لذا شربت در فاز دوم قطع و به جای آن آب سوپ رژیمی که خالی از غلات؛ حبوبات و مواد نشاسته ای بوده و مملو از مواد پروتئینی و ویتامینی است برای بیماران توصیه می شود. آب میوه در این مرحله به پوره میوه تبدیل می شود تا بیمار با غذای نسبتا سفت تر آشنا شود. در فاز سوم که مرحله قبل از رژیم غذایی عادی است و به مدت 2 هفته طول می کشد تنها تفاوت عمده تبدیل غلظت مواد به حد بالاتر می باشد؛ بدینصورت که بیماران می توانند بجای شیر از ماست استفاده کنند؛ یا میوه هایشان را بصورت طبیعی میل کنند و بجای آب سوپ تمامی محتویات سوپشان را که شامل گوشت؛ هویج؛ قارچ و ... می باشد را نیز میل می کنند. رژیم انتهایی که عمدتا رژیم حجم بوده و محدوده خورد و خوراک را تعیین می کند دراز مدت بوده و شامل صبحانه؛ ناهار و شام؛ طبق عرف خانواده های ایرانی بوده و تنوع غذاهای مورد استفاده بیشتر است. مهمترین نکته در رژیم های شدید بعد از عمل؛ پرهیز صد در صدی از مصرف چربی ها و کربوهیدراتها و بجای آن مصرف قابل توجه مواد ویتامینی و پروتئینی می باشد. از ماه دوم بعد از عمل؛ معمولا ورزش بصورت پیاده روی تند و یا دویدن آرام؛ حداقل یک ساعت در روز توصیه می شود. بعد از 6 ماه از عمل اگر چه فرد همچنان باید در رژیم غذایی باشد ولی مهمترین نکته؛ تعادل بین مصرف و سوزاندن میزان کالری روزانه می باشد. بدینصورت که اگر چه فرد در مصرف هر غذایی آزاد خواهد بود؛ ولی باید ما به ازای مصرف آن کالری ایجاد شده را با تحرک معادل آن که معمولا بصورت دویدن آرام است جبران کند.

عوارض پليکاسيون

بدنبال عمل پلیکاسیون شرایط جدیدی ایجاد می شود که بطور غیر قابل اجتناب محدودیت ها و مشکلاتی ممکن است برای بیماران بوجود اورد.

از جمله آنها حالت تهوع رفلکسی به مدت حداکثر 48 ساعت؛
درد های پریودیک ناحیه فوقانی شکم بعلت انقباضات عضلات معده در 2-3 روز اول بعد از عمل؛
ضعف واضح و چشمگیر در دوران یک هفته اول بعد از عمل؛
ترش کردن و پس زدن ترشحات معده به داخل مری بعلت فضای محدود معده و فشار بالای داخل معده بعد از عمل؛ باد گلوی بعد از عمل بعلت بلع هوا حین خوردن مایعات و نبود فضای کافی در معده و عملا اجبار به خروج هوا از معده به بیرون از راه دهان تا زمانی که فرد بتواند جلوی بلع هوا را حین خوردن بگیرد و تغذیه خیلی محدود و با فواصل کم در 45 روز اول بعد از عمل می باشد.
جدای از موارد فوق ممکن است بعنوان عارضه بعد از عمل سه مشکل مهم رخ دهد:
الف) تنگ شدن بیش از حد مسیر خروجی معده بعلت پلیکاسیون معده در فرم خیلی شدید و گیر کردن چین های به داخل رانده شده در مسیر تنگ شده معده؛ در این حالت تهوع بیمار تداوم داشته و بهیچوجه کاهش نمی یابد. بزاق دهان بصورت استفراغ؛ مرتبا همراه مقادیر زیاد کف خارج می شود و در صورت تاخیر در اصلاح محل دوخت و دوز می تواند منجر به اختلالات الکترولیتی و عوارض مربوطه شود. علت بروز این عارضه دوختن قسمت انتهایی معده نظیر قسمت فوقانی معده است. چرا که در قسمت دیستال معده و بعد از قسمت تنه معده چین های زیادی به داخل معده رانده شده است و اگر در قسمت انتر فضای کافی در معده باقی نگذاریم چین های به داخل رانده شده ممکن است در مسیر خروجی گیر کنند. لذا جهت جلوگیری از این مشکل باید مسیر دوختن معده در انتر با مسیر دوختن معده در تنه در یک خط باشد و کم شدن حجم چین های رانده شده در انتر موجب این نشود که پلیکاسیون را در این ناحیه تنگ تر کنیم. در قسمت ابتدایی معده نیز چنانچه زاویه هیس را کاملا آزاد کنیم و فوندوس معده را به داخل چین دهیم باعث می شود که مخاط چین خورده به داخل؛ براحتی وارد مری شده و تابلوی انسداد قسمت انتهایی مری را ایجاد کند. برای جلوگیری از این مشکل توصیه به حفظ زاویه هیس و چین دادن معده در خم بزرگ در دو لایه که به هم وصل می شوند می شود. در این حالت معده چین خورده به داخل عملا در جداره خم بزرگ معده فیکس می شود و امکان تحرک نخواهد داشت. شیوع این عارضه در بین بیماران مولف سه مورد از 700 مورد بیمار عمل شده بوده است.

ب) سوراخ شدن معده: مکانیزم ایجاد این عارضه می تواند

A) در محل گرفتن معده با وسیله مخصوص نگهدارنده معده باشد؛
B) یا در محل بخیه ها بعلت تحت کشش بودن غیر عادی یک نقطه و یا بعلت ایراد تکنیکی بوده و یا نهایتا
C) بعلت بیرون زدگی چین به داخل رانده شده از بین بخیه ها و ایجاد حالتی نظیر روده کور و یا بادکنک با دهانه تنگ و یک طرفه که بتدریج بزرگ تر شده تا بترکد باشد. این حالت اخیر معمولا در بالاترین نقطه معده و در فوندوس که معده نازک تر و بدنبال پلیکاسیون ایسکمیک تر هست رخ می دهد.
تابلوی این حالت در اوائل بروز این عارضه بسیار مبهم و گمراه کننده است و تشخیص سریع این عارضه و درمان به موقع ان است که می تواند جلوی مشکلات عدیده بعدی را بگیرد. مهمترین نکاتی که می تواند کمک کننده باشد: درد بهنگام تنفس عمیق در پهلوی چپ؛ افزایش ضربان قلب و تنفس؛ لکوسیتوز شدید و نهایتا احساس ناخوشایند بیمار می باشد. در صورت تشخیص سریع براحتی محل سوراخ شده را می توان به روش لاپاروسکوپی شناسایی و درمان کرد. و چنانچه دیر تشخیص داده شود عفونت های مقاوم و سپسیس شکمی می تواند حتی کشنده باشد. در تجربیات مولف تا به حال سه مورد سوراخ شدگی معده رخ داده است که یکی در محل گراسپر؛ یکی در محل بخیه و یکی نیز با مکانیسم بیرون زدگی چین معده از بین سوتور ها بوده است. به دنبال اصلاح تکنیک پلیکاسیون و کاربرد دو ردیف بخیه در مسیر چین خوردگی معده؛ عملا امکان بیرون زدگی چین پلیسه شده به خارج منتفی شده است.

ج) دوباره چاق شدن: اگر چه بعد از عمل بیماران دارای احساس بی میلی به غذا و سیری کاذب می باشند و حجم
موثر معده شان کمتر از 50 سی سی می باشد ولی به مرور زمان و طی 4 سال تا حجم 250 سی سی می رسد. در طی این زمان در افراد با انگیزه بالا در رعایت رژیم غذایی و اجرای ورزش پاسخ بدن معمولا مناسب و چشمگیر می باشد. چنانچه طی این 4 سال نحوه زندگی بیماران اصلاح نشود و فعالیت بدنی و نوع خورد و خوراک شان تغییر نیابد؛ عملا در معرض عود چاقی بصورت تدریجی قرار خواهند گرفت؛ چیزی که در متد های دیگر جراحی چاقی بروش کوچک کردن معده نظیر اسلیو و یا باندینگ نیز دیده می شود.
در امار مولف عملا علیرغم انتخاب با وسواس بیماران جهت این عمل؛ بعد از 4 سال حدود 15% بیماران مجددا مبتلا به چاقی شده اند که موید عدم پایبندی به برنامه جدید غذایی و فعالیت بدنی روزانه می باشد.
توصیه می شود اگر بیماران قصد استفاده از پلیکاسیون جهت درمان بیماری چاقی را دارند؛ و می خواهند %D