sleeve gastrectomyاولین باردر سال ۱۹۹۳ در استرالیا توسط دکتر Jamieson و بعد از ان توسط دکترJohnston در سال ۱۹۹۶ درانگلستان انجام شد . گاستركتومي اسليو از سال ۲۰۰۴ به بعد به عنوان یکی از روشهای جراحی در کاهش وزن در تمام دنیا گسترش یافت.
اين عمل جايگزين عمل باندينگ درافرادي است كه BMI بين ۳۵ تا ۴۰ دارند وخصوصاً دركساني است كه مشكل اصلي آنها احساس گرسنگي مكرر ميباشد. همچنين در افراديكه BMI خيلي بالايي دارند ( بين ۵۰ تا ۶۰ ) جهت كاهش وزن شديد در فاز اول عمل دئودنال سوئيچ ، انجام مي شود . پس از آنكه كاهش وزن قابل توجهي دراين بيماران ايجاد شد و BMI آنها به زير ۵۰ رسيد مرحله دوم كه دئودنال سوئيچ است انجام مي پذيرد .
افراديكه بيماريهاي زمينه اي نظير آنمي ، كرون و آسم شديد دارند و يا بيماراني كه از داروهاي ضد التهابي غير استيروئيدي استفاده مي كنند بدليل آنكه به اولسر ما رژينال (زخم حا شيه آنا ستوموز) مستعد هستند ، بجاي آنكه تحت عمل باي پس معده قرارگيرند ، بهتر است گاستركتومي اسليو شوند .
بيماراني كه مايل بداشتن جسم خارجي مثل حلقه نيستند و از مراجعات مكرر براي تنظيم حلقه پرهيز دارند ، انجام عمل گاستركتومي اسليو جايگزين بسيار خوبي است . اسلیو گاسترکتومی(کوچک کردن معده یا معده آستيني)یکی از بیشترین اعمال محدود کننده متداول و موثردر درمان جراحی در کاهش وزن است. دراین عمل تمایل این است که بیمار احساس سیری وپری از مصرف یک وعده غذای محدود، بدون سوء جذب، داشته باشد. پس از اسلیو گاسترکتومی به دلیل کاهش چشم گیر حجم معده , بیمار با مصرف مقدار کم غذا احساس سیری می کندودر نتیجه کالری مصرفی کاهش یافته و کاهش وزن رخ می دهد.
در این روش بیمار پس از ۶ ماه نصف اضافه وزن خود را از دست داده و ظرف ۲ سال به وزن نرمال می رسد.
عمل جراحي گاستركتومي آستيني با انجام گاستركتومي بطور عمودي (vertical (gastrectomy از فاصله ۸-۷ سانتي متري دريچه پيلور شروع وتا زاويه هيس به پايان مي رسد . در این روش جراحی که به طریق لاپاروسکوپی صورت می گیرد قسمت عمده سمت چپ معده بیمار برداشته می شود و معده به شکل لوله باریکی (شبیه موز) باقی می ماند . در اين روش ۸۵ درصد معده بطور عمودي بكمك استاپلرهاي خطي يا اندواستاپلر برداشته مي شود . شاخه هاي عصب واگ كه از انحنای كوچک وارد معده مي شوند حفظ مي گردد ؛ بنابر اين عملكرد دريچه پيلور و حركات پريستاتيسم معده بقوت خود باقي مي ماند و بدون آنكه هر گونه سوء جذبی صورت گیرد و يا آناستوموزي بين روده باريك و معده انجام شود و تنها با کاهش حجم معده به ۵۰ تا ۱۰۰ سي سي و تقليل بخشي از آن كه مسئول ذخيره و انباشته شدن غذا ميباشد اشتها کاهش مي يابد. از اين بخش از معده که برداشته ميشود هورموني ترشح مي شود بنام ghrelin که مسئول ايجاد گرسنگي و اشتها است و در غياب آن احساس سيري و بي اشتهايي براي فرد حاصل مي شود .
پس از برداشتن اين قسمت از معده ، سطح سرمي اين هورمون به حداقل خود مي رسد و احساس گرسنگي و ميل به خوردن غذا در فرد كاهش مي يابد .
عوارض و خطرات این روش شامل عوارض عمومی(medical) و جراحی مانند سایر روشهای درمان جراحی چا قی است. ولی به هرحال مهمترين و شايعترين عارضه در اين عمل leakage و فيستول معده است ( ۱% ). بجز اين با درجات كمتري آسيب طحالي كه ممكن است منجر به اسپلنكتومي شود ( ۵/۰ % ) و همچنين DVT ، آمبولي ريه ( ۵/۰ % ) ، عوارض تنفسي نظير پنوموني و ARDS 0/25) %) در ليست عوارض پس از اين عمل قرار دارد . خونريزي از محل استاپلينگ در دوره پس از عمل ( ۵/۰ % ) نيز بايستي مورد توجه قرار گيرد .
روز دوم پس از عمل از بيماران در بخش راديولوژي ، گاستروگرافين ميل بعمل مي آيد و چنانچه معده ، بدون ليك از محل استاپلينگ باشد ، درن شكمي كه در مجاورت آن قرار دارد خارج و رژيم مايعات صاف شده و رقيق شروع مي شود . بيماران تا دو هفته پس از عمل فقط بايستي از مايعات صاف شده با حجم كم و با فاصله از يكديگر استفاده كنند؛ طي ۲-۱ ماه پس از عمل تدريجاً جامدات بميزان ۶۰۰ تا ۸۰۰ كالري در روز به رژيم غذايي آنها اضافه مي شود .
بيماران اكيداً بايستي از مصرف غذاها با حجم زياد و نيز نوشابه هاي گازدار( بدليل ايجاد ناگهاني حجم ) خودداري كنند ، در غير اينصورت خصوصاً در روز هاي اول پس از عمل منجر به فيستول معده و بطور دير رس منجر به درد معده و افزايش تدريجي حجم آن مي شود و كاهش وزن را با كندي و يا توقف مواجه مي نمايد .